خوشم ، خوشحالم ، حال خوبی دارم ، حس خوبی دارم ، لبخند میزنم ." الکی "بی خیال مشکلات و تو خاکی زدن ها و سردرگمی ها و سوالهای بی جواب و ندانستن ها و چراها و چگونه ها و ... که گاهی ختم میشوند به فکرهای بدوبیراه . خودم را میزنم به آن راه و حال خوشی بهم دست میدهد . انگار چند وقتیست توی این دنیا نیستم . عالیست !
البته قسمتی از این سرخوشی مست گونه بیراه هم نیست . دارم به کارهایی میرسم که برایم لذت بخشند . البته فقط یکی از ده ها کار که تاحالا توانستم کشفش کنم و سعی میکنم بهش برسم . و بشدت مشغول ساختن رویایی برای آینده هستم * . اما گاهی به این فکر میکنم که مبادا این فقط پاک کردن صورت مساله باشد . این است که سرخوشیم را "الکی" مینماید .
حالا نمیدانم ، همچنان باید خودم را بزنم به آن راه و خوش باشم ، "الکی " . یا درگیر مسائل بمانم و بدوبیراه بگویم ؟ هردو ؟ هیچکدام ؟
*البته این ساختن رویا بدلیل کثرت ناشناخته های وجودیم هنوز آنقدرها هم شدت ندارد . کمی اغراق قاطیش کردم برای تاثیر بیشتر .
پ.ن : اینها نوشته های یک 18 ساله پشت کنکوری نیست ، کاتب حین نوشتن این پست بواقع 25 سال داشته است .
۱ نظر:
The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.
e. roosevelt
ارسال یک نظر